Zaterdag 4 augustus
Vandaag was het tijd voor het tweede sportevenement, maar voordat er een bal getrapt kon worden vertrok een groepje bestaand uit Daniëlle, Henno, Steffanie, Emma, Paulette en Nathan voor de laatste keer naar het ziekenhuis. Hier kwamen ze tot de ontdekking dat er weer een paar kinderen van de kinderafdeling waren verwijderd. (Waar zijn ze? Geen flauw idee.) Wat we wel weten, is dat zo goed als al het speelgoed dat deze kinderen hadden, ook verdwenen is. De kinderen die wel aanwezig waren, werden tegen wil en dank gevoerd door de Nederlanders. Verder hebben we nog met de kinderen gespeeld en voorgoed afscheid genomen van deze kleine dreumesen.
Maar het belangrijkste onderdeel van onze agenda was vandaag toch echt het tweede en laatste sportevenement. Hoewel er veel hetzelfde was gebleven ten opzichte van vorige week, waren er ook een aantal veranderingen. De jongens hebben afgelopen week in Windhoek een paar extra stevige voetballen gehaald, iets dat hard nodig was, omdat we nog maar één niet-lekke voetbal overhadden. Er werd nu met zes tegen zes gevoetbald, in plaats van het originele vijf-tegen-vijf toernooi. Ook waren er heel wat veranderingen in de (samenstelling van de) teams. De Power Girls, die nu onder de naam New Woman FC voetbalden, moesten verder zonder Rinus, maar hadden een aantal nieuwe aanwinsten: Henry, Aron en Daniëlle deden nu ook mee. Gideons Bende werd ook opgedoekt en uit de as van dit team verrees NNL United (dat staat voor Namibia Netherlands United), een team met Thom, Sven, Steven, Henno, James en Brendon (een andere Namibische jongen) als basisspelers. Rik versterkte nu het scheidsrechtersteam, dat bestond uit Rinus en Nathan. Voor de rest verschenen een aantal nieuwe teams, zoals FC Agra-Boys (bestaande uit alle medewerkers van het Agra-Project) ten tonele.
Het voetballen verliep heel wat sneller dan de vorige keer. We waren ongeveer een uur eerder klaar dan de vorige keer, hoewel we in die tijd hetzelfde aantal wedstrijden speelden. Dit is vooral te danken aan het inkorten van de lunchpauze, de betere kwaliteit van de voetballen en het soepeler wisselen tussen wedstrijden. De Barca Boys, winnaars van het vorige toernooi, waren slechts een slap aftreksel van hun originele team en sneuvelden al snel. De Nederlandse teams deden het daartegenover veel beter dan de vorige keer. New Woman FC scoorde veel vaker dan vroeger, hoewel dit geen effect had op hun uiteindelijke prestaties. Een van de nieuwe rekruten, Aron, stond welgeteld twee minuten op het veld toen hij door zijn enkel ging en het toernooit moest verlaten.
Ondertussen boekte NNL United het ene succes na het andere. Ze verloren weliswaar tegen Olympicus (een terugkomend team van het vorige toernooi) en speelden ook een keer gelijk, maar door een gunstig doelsaldo schopte het Nederlands-Namibische team het tot de finale. In de halve finales werd zelfs het tot dan toe ongeslagen team LA Galaxy verslagen.
De andere halve finale, tussen Olympicus en de Black Ducks, werd gewonnen door de laatstgenoemde in een penaltyserie. Hierna werd de finale dus uitgevochten door NNL United en de Black Ducks, met Rinus als scheidsrechter. Toen het na tien minuten 2-2 stond, was het tijd voor een penaltyreeks. Helaas gingen onze spelers hierin ten onder door missers van Henno en James. De Black Ducks eisten hun beloning, € 40,-, op. Hiermee is het voetbalavontuur in Namibië voor nu afgelopen.
Nadat we onder het genot van fastfood naar Feyenoord-PSV hadden gekeken (de explosie van blijdschap toen Feyenoord won, kan niet in woorden worden beschreven), was het tijd om met zijn alles eens na te denken over deze reis. We zijn immers bijna aan het einde van onze reis gekomen en dus was het tijd voor een kampvuur. Hier kon iedereen alles delen over de reis wat hij/zij wilde. Over wat wij van de reis vinden, komt later nog een bericht. Ook hebben we nog een paar Opwekkingsnummers gezongen en een paar potjes Evangelisten gespeeld.