25 juli
In Angola kregen we te horen dat de nieuwe bemanning haar papierwerk al erg snel op orde had en dat we daardoor iets eerder aan de tweede helft van onze reis konden beginnen. De tweede vlucht duurde maar twee uur en stelde daardoor niet zo heel veel voor. Wat nog wel vermeld moet worden is dat we een warm ontbijt kregen voorgeschoteld tijdens deze reis.
Door ons vroege vertrek uit Angola kwamen we ongeveer tien minuten eerder aan in Windhoek dan verwacht. Hier kwamen we er al snel achter dat het Namibische weer flink verschilt van het weer dat we in Nederland hadden. Het is in Namibië een stukje kouder dan in Nederland en er staat meer wind. Het grootste verschil met Nederland is echter de nacht, die in Namibië veel kouder is dan in Nederland. Temperaturen rond het vriespunt zijn hier vrij normaal (het is hier dan ook winter), en daardoor wordt het hier ook pas later op de dag echt warm. Omdat het hier winter is, gaat de zon ook veel eerder op en onder dan in Nederland.
Het vliegveld van Namibië is niet heel erg groot, maar toch waren we hier erg veel tijd kwijt. Dit kwam vooral door de paspoortcontrole, waar we iets meer dan twee uur kwijt waren. Het was niet extreem druk op het vliegveld, maar de douanebeambten namen hun tijd voor elk paspoort en ook een onaangekondigde pauze op zijn tijd was voor hen onmisbaar.
Nadat we onze bagage hadden verzameld, lunchten we samen met een aantal medewerkers van het RKC op het vliegveld. Toen dit klaar was, gingen we naar onze gehuurde busjes toe. Deze busjes (elk goed voor tien zitplaatsen) gaan wij de hele reis gebruiken voor vervoer. De rit naar het René Kids Center duurde ongeveer anderhalf uur, tijd die velen van ons goed gebruikten door wat slaap in te halen. Aangekomen in Rehoboth dankten we met zijn allen God voor de veilige reis. Hierna reden we het laatste stukje naar het RKC, waar een heel ontvangstcomité op ons wachtte.
Bijna alle medewerkers van het RKC waren gekomen om ons te verwelkomen in Rehoboth. Nadat zij met zijn allen een lied voor ons hadden gezongen en iedereen zich had voorgesteld, kregen wij allemaal een huisje toegewezen waar we de rest van de reis kunnen blijven. Iedereen kon nu zijn/haar koffer uitpakken en een douche nemen terwijl de medewerkers van het RKC voor ons kookten. De jongens speelden hun eerste potje voetbal met de Namibiërs en verloren dit met 2 - 1. Het avondeten bestond uit salade met brood. Toen dit op was, duurde het niet lang meer voordat iedereen in zijn/haar bed lag.
P.S. We hebben zo goed als geen wifi hier op het RKC, daardoor is er weinig contact mogelijk met het thuisfront.