Maandag 30 juli
Veel van de medewerkers op het RKC zien "opa" Rinus als de onbetwiste leider van onze groep en daarom werd hij ergens vorige week ook gevraagd om te spreken tijdens een van de Ochtenddevotions deze week. Dit werd vandaag en dus stond Rinus vanochtend voor een groep Nederlanders en Namibiërs te vertellen over Leven met de Heilige Geest. Dit was een groot succes en daarom heeft James ons gevraagd om nog drie sprekers uit te kiezen, één leidinggevende en twee tieners (een jongen en een meisje). Sven zal komende woensdag voor ons spreken, maar voor de rest moeten we nog kijken naar dit aanbod.
Verder hebben wij vanochtend een rondleiding gehad bij het Agra-project, een christelijke boerderij tegenover het René Kids Center (het is ook een deel van het RKC). Een Nederlander genaamd Jan-Willem heeft ons alle gewassen en dieren laten zien die op milieuvriendelijke wijze worden verzorgd. Men verbouwt onder andere maïs, uien, wortels, verschillende soorten kool, wortels en nog veel meer. Achter de boerderij worden kippen en geiten gehouden, dit alles onder het toeziend oog van onze gids. Jan-Willem is echter de enige Nederlander die bij het Agra-project werkt, voor de rest zijn de medewerkers allemaal jonge inwoners van Block E die op deze manier niet alleen van de drank worden afgehouden, maar ook echt een vak leren en eten verbouwen dat later in Block E kan worden verkocht. De Namibiërs hebben nog veel te leren op het gebied van landbouw en voor veel gewassen moet er nog een goede manier van verbouwen worden bedacht, maar er zijn ook veel gewassen die er veelbelovend uitzien. Alle landbouw bij het Agra-project gebeurt volgens de zogenaamde "God's Farming"-methode, een aanpak die goed is voor de grond en de boerderij. In praktijk betekent dit dat er bijna geen machines en geen gif worden gebruikt. In plaats daarvan zorgen bergen compost, zand en riet voor de gewassen. In totaal wordt er ongeveer op één hectare grond aan landbouw gedaan en hebben de geiten ongeveer vier hectare om op te grazen.
Vanmiddag was het tijd voor de Kidsclub. De kidsclub is de belangrijkste en grote activiteit de het RKC organiseert voor de kinderen in Block E. Tussen 14:00 en 15:00 stroomden de kinderen het RKC in. Er waren zelfs al kinderen die voor twee uur klaar stonden. Bij de ingang van het RKC stond onze groep klaar om alle kinderen een serie high-fives te geven. Daarna werden ze netjes in rijtjes neergezet op de grond in de grote zaal, jongens en meisjes apart van elkaar. Hier begon het echte programma. Er waren ongeveer 300 kinderen, wat misschien als veel klinkt, maar voor Kidsclub-standaards viel dit erg tegen (500 à 600 kinderen is normaal).
Als eerste gingen alle kinderen liedjes zingen met veel energie en dans. Voor elke groep stond een medewerker van het RKC om de dansjes voor te doen, maar dit was eigenlijk niet nodig, omdat de kinderen alle liedjes en bijbehorende dansjes al kenden. Er waren ook kinderen die hun ogen niet van die reusachtige, blanke meneren en mevrouwen af konden houden. Wij probeerden natuurlijk ook mee te doen met alles, en hoewel niet alles soepel ging, merkte je dat de kinderen het erg leuk vonden.
Toen de liedjes afgelopen waren, werden de kinderen verdeeld in groepjes gebaseerd op leeftijd (er waren erg veel kinderen die zich ouder voordeden dan ze werkelijk waren, maar dat zagen we door de vingers). De groepen gingen allemaal op een verschillende plek zitten en hier kregen ze het verhaal van de Wapenrusting van God te horen. De jongste groepen kregen een kleurplaat van de Wapenrusting en de oudere groepen kregen een Woordzoeker om de tijd mee door te brengen. Hoewel dit erg moeilijk was voor sommige kinderen, waren er veel Nederlanders om hun te helpen (lees: de puzzel op te lossen). Alle kinderen waren heel trots op hun tekening en lieten deze vol blijdschap aan ons zien (soms wel drie keer). Ook vonden ze het heel interessant om aan de haren en de huid van de Hollanders te zitten.
Hierna was het tijd voor eten. Als eerste liepen de jongste groepen netjes in de rij naar de ingang van de eetzaal, waar ze eerst hun handen moesten wassen en daarna een maaltijd kregen. Deze maaltijd bestond uit een bordje soep en twee broodjes. Ondertussen vermaakten de oudere kinderen zich met tikkertje en het verder "bestuderen" van de Nederlanders. Wanneer de ene groep klaar was met eten, kwam de volgende groep aanlopen en zo kreeg iedereen te eten. Terwijl de kinderen in de rij stonden, speelden ze allerlei spelletjes met de Nederlanders. Ook na de maaltijd speelden ze nog graag met ons. Helaas komt aan alle mooie dingen een eind en zo ook aan de Kidsclub. Na het avondeten moesten alle kinderen het RKC verlaten, hoewel ze dit natuurlijk niet wilden. Velen van hen bleven nog hangen voor knuffels en spelletjes met de Nederlanders, maar uiteindelijk verlieten alle kinderen dan toch het terrein. De Kidsclub was voor ons als groep erg leuk om uit te voeren, maar tegelijkertijd was er ook een gevoel van verdriet, omdat je weet dat deze kinderen misschien de hele week niets meer te eten krijgen.
's Avonds hebben we boodschappen gedaan (vooral veel flessen cola en zakken chips) en nog een aantal potjes van onze variant van Weerwolven gedaan.